Robert Kubica - Klub Kibiców

Przed nami jak co roku o tej porze, legandarny wyścig Le Mans, w którym to ponownie zobaczymy Roberta Kubicę. Podczas gdy Kubica będzie ścigał się na Circut de la Sarthe, w Montrealu odbędzie się kolejne w tym sezonie Grand Prix F1. 

Fot. Motorsport.com

FORMULA 1 PIRELLI GRAND PRIX DU CANADA 2025

Montreal

F1: https://www.formula1.com/en/racing/2025/canada

Pierwsze Grand Prix – 1978
Liczba okrążeń – 70
Długość toru – 4,361 km
Dystans wyścigu – 305,27 km
Rekord toru – 1:13.078 Valteri Bottas (2019)

Nazwa toru wywodzi się od nazwiska tragicznie zmarłego kanadyjskiego kierowcy Formuły 1 – Gilles’a Villeneuve’a (ojciec Jacques’a Villeneuve’a).Tor został zbudowany w 1978 na sztucznej wyspie Ile Notre-Dame, leżącej pomiędzy rzeką Św. Wawrzyńca, a kanałem wodnym dla transatlantyków.

Tor leży niemal na środku Montrealu. W 1977 roku, Kanadyjczycy, zainspirowani osiągnięciami Gillesa Villeneuve’a i jego przejściem do Formuły 1, wpadli na pomysł zbudowania nowego toru w Quebecu. Budżet był jednak napięty, a ponieważ budowa nowego obiektu wiązała się z ogromnymi kosztami i długim czasem oczekiwania, zdecydowano się na inne rozwiązanie.

Nowy tor, pierwotnie noszący nazwę Circuit Ile Notre-Dame powstał przez połączenie w zamkniętą pętlę istniejących prostych odcinków dróg, położonych na sztucznej wyspie i wzbogaceniu ich o ciasne zakręty i szykany. Obiekt został zaprojektowany przez Rogera Peart’a.

Tor został oddany do użytku już w 1978 r.  i w tym samym roku odbyło się też  inauguracyjne Grand Prix Formuły 1, w którym zwyciężył Gilles Villeneuve. Okrytym złą sławą miejscem na torze nadal pozostaje ściana, stojąca po zewnętrznej stronie wyjścia z ostatniej szykany, tuż przed linią startu/mety. Choć widnieje na niej napis „Witamy w Quebec”, znana jest raczej jako „Ściana Mistrzów”. “Ściana Mistrzów” jest powodem wielu wypadków. Na niej zakończyli przedwcześnie swoje wyścigi m.in. mistrzowie świata – Michael Schumacher czy Damon Hill.

Harmonogram

Piątek, 13 Czerwca:

• 1 trening 19:30 – 20:30
• 2 trening 23:00 – 00:00

Sobota, 14 Czerwca:

• 3 trening 18:30 – 19:30
• Kwalifikacje  22:00 – 23:00

Niedziela, 15 Czerwca:

Wyścig 20:00

Opony

Fot. Pirelli Motorsport

Robert Kubica w Le Mans 2025

Fot. Le Mans.com

24h Le Mans – Historia

Fot. Wikipedia

Le Mans – co czujesz, gdy mówisz te dwa słowa? Ciężar opadających powiek po nieprzespanej nocy? Ryk silników z bolidów? A może przypominasz sobie spędzone godziny patrząc jak ponad 50 samochodów przejeżdża blisko 400 okrążeń jednego z najsłynniejszych torów na świecie?

Nie zależnie od tego, każdy fan motoryzacji zna tą najpopularniejszą serię wyścigów długodystansowych. I może nie każdemu przypada ona do gustu ze względu na swoją specyfikę, bo jeden woli rajdy, drugi Formułę 1, a trzeci wyścigi równoległe, ale każdy powinien znać choć kawałek długiej historii legendarnego wyścigu.

Tak naprawdę Le Mans dało początek wielu innym seriom wyścigowym, ale również niejednokrotnie sprawiło, że zakazano ścigania się ze względu na bezpieczeństwo.

Początek

Pierwszy wyścig odbył się w 1926 roku i planowano, aby była to trzyletnia impreza. Zrezygnowano ostatecznie z tego pomysłu i wybierano co roku kierowcę, który przejechał największy dystans w ciągu 24 godzin.

Od 1926 roku odbywa się corocznie w okolicy maja i czerwca. Jednak nie zawsze było możliwe rozegranie wyścigu. I tak w 1936 roku nie odbył się przez generalne strajki we Francji, a w latach 1940-48 ze względu na wojnę zarządzono przerwę.

Lata 1929 – 1939

Początkowo w La Mans dominowały trzy marki z trzech różnych krajów. Było to Bugatti, Bentley i Alfa Romeo. Trwała pomiędzy nimi zacięta walka zarówno na torze jak i na poziomie konstruowania.

W latach 30 ubiegłego wieku konstruktorzy odkryli potrzebę tworzenia bardziej aerodynamicznych nadwozi pozwalających osiągnąć większe prędkości maksymalne na najdłuższej prostej toru, która wynosi 6 kilometrów. Gdy wprowadzono modyfikacje w nadwoziu osiągano stopniowo wyższe prędkości oraz rosła liczba przejechanych okrążeń.

Lata 1949 – 1969

Po drugiej wojnie światowej wyścig rozkręcił się na dobre, a to za sprawą oficjalnego wystawiania samochodów przez producentów. W ten sposób do gry wkroczył m.in. Mercedes, Jaguar czy Aston Martin, a Ferrari po raz pierwszy stanęło na pierwszym miejscu podium.

Gdy rosły prędkości, a ilość koni pod maską stale się zwiększała, normy bezpieczeństwa niekoniecznie nadążały za rozwojem technologii. W efekcie dochodziło do wielu wypadków o tragicznych skutkach. Po wypadku z 1955 roku (o nim niżej) zdecydowano się na przebudowę toru. Polegała ona na poszerzeniu Pit Stopu, jednak wciąż nie zastosowano przegrody oddzielającej tor i boksy.

Do końca lat 60 XX wieku samochody uległy znacznej przemianie, a nadwozie typu roadster zostało zastąpione przez coupe. Taka zmiana spowodowała, że prędkości przekraczały 300 km/h oraz poprawiło się bezpieczeństwo.

Lata 1970 – 1980

Fot. Motorsport.com

W ciągu tych dziesięciu lat ukształtował się podział obowiązujący we współczesnym Le Mans. Samochody produkcyjne zostały zdegradowane z najwyższych klas do tych znajdujących się niżej, a topowe miejsca zajęły specjalnie tworzone pod ten wyścig konstrukcje.

Wszystko po to, aby samochody były jeszcze szybsze, a przy okazji bezpieczniejsze i lżejsze. Wielkie zwycięstwa w tym czasie odnosiło Porsche ze swoimi legendarnymi modelami 917, 935 i 936. Ponad to zaczęły się występy prywatnych bez zaplecza wielkich firm. Pozwalało to na urozmaicenie zmagań, szczególnie w niższych klasach.

Lata 1980 – 1999

Powstała grupa C promując przy tym oszczędność paliwa, a swoją dominację kontynuowało Porsche twardo trzymając się modelu 956 zastąpionego później modelem 962. Passę przerwał Jaguar wygrywając w 1988 i 1990, a Peugeot swoim modelem 905 ustanowił rekord prędkości wynoszący 405 km/h.

Pokazuje to jak wielki postęp technologiczny dokonywał się dzięki wyścigom. Zaczynaliśmy z prędkościami nie przekraczającymi 200 km/h. 30 lat później przekroczona zostaje granica “trzystu’, a za następne 30 lat “czterystu”. Z racji na osiąganie tak zawrotnych prędkości zdecydowano o przebudowie najdłuższej prostej “Mulsanne Straight” dokładając na niej dwie szykany.

Pod koniec lat 90, gdy upadło WSC, a odrodziły się samochody klasy Grand Tourer, Porsche przekonało ACO, że jego 962 jest samochodem produkcyjnym i dzięki temu mogło wystawić ten model raz jeszcze i zgarnąć pierwsze miejsce. Lata 90 były zdominowane przez wszelkiego rodzaju prototypy, które nagminnie się psuły i nie dojeżdżały do mety. Wykorzystał to McLaren ze swoim F1 GTR, który okazał się niezawodny.

W tym czasie powstał również amerykański odpowiednik Le Mans, który działał do 2013 i został przekształcony w United SportsCar Championship.

Lata 2000 – 

Fot. Audi Media Centre

Wielu producentów musiało zrezygnować ze startów w wyścigu ze względu na wysokie koszty związane z przygotowaniem samochodu.

W 2005 roku Audi jako pierwsze wprowadziło silnik Diesla do Le Mans, jednak nie był to pierwszy wyścigowy Diesel. Jako pierwsze do “sportowego” samochodu Diesla wprowadziło BMW w swoim 524td. Później Diesla zastosował również Peugeot, a oprócz tego próbowano silników na bioetanol.

Obecnie wykorzystywane są hybrydy elektryczne. Wprowadzono również system odzyskiwania energii KERS, dzięki czemu Peugeot wygrał pierwszy raz od 1993 roku. Francuski zespół wycofał się z rywalizacji, a w jego miejsce weszła Toyota. W latach 2011-2012 miała miejsce tak zwana “czarna seria”.

Doszło do wypadku dwóch Audi oraz jednej Toyoty. Na szczęście obyło się bez tak dramatycznych skutków jak w 1955 roku. W 2014 roku, aby przerwać dominację Audi powróciło Porsche, a rok później Nissan. Nie był to jednak powrót na długo, bo Japończycy wycofali się po roku.

Rok po nich rywalizację opuściło Audi co dało pole do popisu dla innej niemieckiej drużyny – Porsche. Po triumfach w latach 2015-2017 ekipa ze Stuttgartu ma na swoim koncie 19 zwycięstw i niesamowitą passę w latach 1981-1987, co wydaje się nie do pobicia.

Źródło :www.wokolmotoryzacji.pl

Circuit de la Sarthe

Fot. FIA WEC

Circuit de la Sarthe znajduje się w miejscowości Le Mans we Francji. Tor w dużej części korzysta z lokalnych dróg na co dzień wykorzystywanych w publicznym ruchu. Tor ten słynie głównie z wyścigu 24h Le Mans rozgrywanego od 1923 roku. Jest to jeden z najdłuższych torów wyścigowych na świecie – w aktualnej konfiguracji ma on długość 13,63 km.

W latach osiemdziesiątych na prostej Mulsanne Straight kierowcy potrafili osiągnąć prędkość dochodzącą do 400 km/h. Dlatego w celu zwiększenia bezpieczeństwa przed wyścigiem w 1990 roku dodano na tej 6-kilometrowej prostej dwie szykany.

W 1965 roku dobudowano mniejszy, w całości wykorzystujący zamknięte drogi, tor o nazwie Bugatti Circuit. Tor ten wykorzystuje prostą startową i kilka pierwszych zakrętów dłuższej wersji i ma długość 4,18 km.

Robert Kubica w 24h Le Mans 2025 – Transmisja w Eurosport

Środa, 11 Czerwca 2025
13:45 – 17:15 – Pierwszy trening 24h Le Mans (Eurosport 2)
18:30 – 20:15 – Kwalifikacje 24h Le Mans (Eurosport 1)
21:45 – 00:15 – Drugi trening 24h Le Mans (Eurosport 1)

Czwartek, 12 Czerwca 2025

14:30 – 18:00 – Trzeci trening (Eurosport 2)
19:45 – 22:15 – Kwalifikacje Hyperpole 24h Le Mans (Eurosport 1)
22:40 – 0:15 – Czwarty trening 24h Le Mans (Eurosport 1)

Sobota, 14 Czerwca/Niedziela 15 Czerwca 2025
Start – 15:00 (Sobota) – 15:00 (Niedziela) Wyścig 24h Le Mans 2023 (Eurosport 1)

Robert Kubica w 24h Le Mans 2025 – Galeria

http://www.robertkubica-klubkibicow.pl/